Wat doet pijn met jou?

De dingen die ik heb meegemaakt
zouden mijn huidige leven ernstig
negatief kunnen beïnvloeden,
of mij zelfs belemmeren.

Lange tijd had ik last van iets wat vast herkenbaar is voor veel mensen: Ik wilde het beter doen dan de generaties voor mij. Maar kwam erachter dat ik onbedoeld, zonder opzet, weer andere missers maakte. Waardoor mijn kinderen vast ook weer in hetzelfde patroon kunnen stappen en het weer anders willen doen als dat ik heb gedaan of misschien nog doe. Daarnaast zijn er in mijn leven heftige situaties voorgevallen, die mij pijn hebben gedaan en er diep hebben ingehakt. Vooral in mijn persoonlijkheid, mijn veiligheid en mijn beeld over mezelf.

Plaatje van: www.edithhelwegen.nl/vrouwenlijnen-welk-thema-speelt-er-leven/

Keuze als ouder

Tijdens een praktijkdag van mijn studie. Hoorde ik hoe herkenbaar het is en dat het draait om de keuze die je maakt. Het enige waar je als ouder(s) dit mee kan doorbreken is: Accepteren dat we als moeder, gedaan hebben wat we toen het beste vonden. We hebben keuzes gemaakt vanuit liefde, met goede bedoelingen. Maar we maken ook fouten. Ook onze kinderen kunnen weer zeggen dat ze iets heel anders hadden gewild. Vanuit hun perspectief en hun ervaring.

Mogen ze dit ook eerlijk ervaren en met jou delen? Of voel jij je hierdoor als ouder(s) falen? Dat is een keuze! Jij zelf bepaalt welke keuze je maakt. Je kan jezelf als ouder hierdoor veroordelen, en daardoor jezelf en je relatie met je kinderen (langere tijd) belemmeren. Wat ook kan is de keuze maken om te accepteren dat je fouten maakt. Openstaan voor het verhaal van je kind. Het is voor kinderen fijn als je eerlijk over je eigen handelen kunt praten, zonder voorbij te gaan aan het gevoel van je kind. Je kan heel gemakkelijk je kind hierin voorbij gaan, doordat je de aandacht naar jezelf richt. Naar de veroordeling die je hierdoor ervaart, over jezelf als mens en/of moeder. De keuze die je maakt als ouder zal heel bepalend zijn!

Keuze als persoon

Dat is ook zo met de gebeurtenissen in mijn leven. Zoals ik deze blog begon, het kan mij voor de rest van mijn leven gevangen houden. Door angst en onzekerheid had ik mezelf nieuwe uitdagingen kunnen blijven ontzeggen. Ik had mij kunnen blijven afzonderen van het samenleven, door (onbewuste) boodschappen die mij gegeven zijn. Mijn leven is heel lang erg negatief, onzeker en eenzaam geweest.

Totdat ik bij een hulpverlener kwam die mij, ondanks mijn ernstige verhalen, keihard zei dat het mijn eigen keuze was. Een keuze? Ik had er helemaal niets over te zeggen gehad! Ik had geen enkele invloed op wat er was gebeurd. Het voelde als oneerlijk, te zwaar voor mij en nu verteld iemand dat het mijn keuze is. Ik reageerde geschokt. Al mijn pijn kwam naar buiten. Dat was het beste, want ik leerde dat ik pijn mocht uitten. Maar wanneer ik pijn niet uit dan zal het mijn handelen beïnvloeden.

Hoe omgaan met pijn

Hoe handel ik met pijn? Daar zat precies mijn keuze. En ook die van jou! Zowel in mijn eigen dagelijks leven heb ik daar een keuze in, als ook in mijn ouderschap. Doordat ik hiermee aan de slag ging voor mezelf, heeft de pijn mij niet gebroken of nog verder weg gebracht. Ik mocht leren hoe ik mijn pijn kon uiten, zodat ik kon gaan groeien. Het maakte mij bewust van wat ik deed. In het begin was ik veel bezig met analyseren vanuit welke motieven ik iets deed of liet.

Uiteindelijk werd dit een automatisch proces, waarbij ik nog maar een enkele keer het weer even bewust op moet pakken. Juist mijn verleden heeft mij gebracht waar ik nu ben. Het heeft mij gevormd tot de vrouw die ik mocht worden. Juist in mijn moeilijke verleden, dat ik lang niet aankon om te onderzoeken, lagen de parels voor het heden en mijn toekomst.

Wat doe jij met pijn? Durf jij het te uiten en op zoek te gaan naar welke kracht er ligt juist in periodes die je als moeilijk hebt ervaren?