Iedere ademhaling is een cadeau,
wanneer je het durft te ontvangen,
laat het jou weten dat jij er mag zijn.
Het klinkt zo vanzelfsprekend eigenlijk als ik het zo schrijf. Jij haalt adem, dat betekent automatisch dat je bestaansrecht hebt. Toch voel ik de noodzaak om hier een blog aan te wijden. Omdat ik juist de worsteling hiervan zelf heb ervaren en ook zie in mijn praktijk. Mag jij er eigenlijk wel zijn?
Bij het zoeken naar bestaansrecht word ik stil van klaprozen. Kijk deze staan, vol in het licht. Alleen doordat deze klaproos ging groeien, kunnen wij genieten van de schoonheid die aanwezig is in de zaadjes, die in de grond zitten.
